Według prastarej tradycji, biblijny król Dawid grywał na cytrze śpiewając psalmy – poetyckie modlitwy własnego autorstwa……
Ten strunowy instrument był znany w czasach biblijnych różnym kulturom wschodnim, np indyjskiej i arabskiej. Jednak w semicko-chrześcijańskiej tradycji przyjął specyficzną formę trójkąta lub prostokąta, który można było trzymać pod ramieniem, jak to widzimy w średniowiecznych ilustracjach, chociażby na słynnym kapitelu kolumny z Cluny ( XII w ). Struny solowe pozwalają zagrać melodię, a poniżej umieszczonych jest kilka akordów dla akompaniamentu.
W ten sposób łatwo towarzyszyć modlitwie psalmicznej. Spokojny i elastyczny dzwięk cytry był prawdopodobnie powszechnie używany w średniowieczu w klasztorach żeńskich – mniej majętnych, nie zawsze mogących pozwolić sobie na organy.
Dziś cytra przeżywa wyjątkowy renesans w Europie – w jej nowoczesnej, dwunastoakordowej formie można ją znalezć we Francji, w Niemczech i we Włoszech. Mnożą się letnie kursy gry i rośnie literatura na ten instrument.
Oto przykladowo śpiew Hildegardy z Bingen z akompaniamentem cytry;